PL/CZ informace – zákony – předpisy – pozvánky a pod. CZ/PL informacje – ustawy – przepisy – zaproszenia itp.
CZECHY. Rok 2023 będzie rokiem stagnacji, czeski przemysł stanie w miejscu.
ČESKO. Rok 2023 bude rokem stagnace, český průmysl se zastaví.
POLSKA. Do 2025 roku Czesi będą w stanie zrezygnować z rosyjskiej ropy.
POLSKO. Do roku 2025 se Češi budou moci vzdát ruské ropy.
CZECHY. Rok 2023 będzie rokiem stagnacji, czeski przemysł stanie w miejscu, a roczna stopa inflacji prawdopodobnie utrzyma się na poziomie dwucyfrowym pomimo spadku dynamiki cen.
Praga, 7 grudnia 2022 r. – Chociaż wysoka inflacja dotyka firm i gospodarstw domowych, czeski PKB w tym roku nadal znacząco wzrośnie, pomimo wysokich kosztów energii. Jednak w przyszłym roku gospodarka znajdzie się w stagnacji, a przemysł, który zwykle jest jej siłą napędową, stanie w miejscu. Nawet jeśli dynamika cen ulegnie wyhamowaniu w ciągu najbliższego roku, relatywnie wysoka inflacja będzie charakteryzować także cały rok 2023. Podstawą prognozy jest stabilność dostaw energii oraz funkcjonalny system ich pułapów cenowych. Wynika to z wyników krajowej prognozy gospodarczej Izby.
Krajowa prognoza gospodarcza Izby, listopad 2022 r
Wskaźnik | HK ČR | |
2022 | 2023 | |
HDP (r/r, stále ceny, %) PKB (r/r, ceny stałe, %) | 2,4 | 0,0 |
HDP (r/r, běžné ceny, %) PKB (r/r, ceny bieżące, %) | 9,0 | 8,0 |
Inflace (CPI, roční průměr, %) Inflacja (CPI, średniorocznie, %) | 15,5 | 10,0 |
Tvorba hrubého fixního kapitálu (r/r, stálé ceny, %) Inflacja (CPI, średniorocznie, %) | 5,0 | 2,0 |
Průmysl (r/r, stálé ceny, %) Przemysł (r/r, ceny stałe, %) | 2,0 | 0,0 |
Nominální průměrná hrubá mzda (r/r, %) Nominalne przeciętne wynagrodzenie brutto (r/r, %) | 6,5 | 7,0 |
CZK/EUR (roční průměr) CZK/EUR (średniorocznie) | 24,6 | 25,0 |
Nezaměstnanost (MPSV, %) Bezrobocie (MPSV, %) | 3,5 | 4,0 |
Stagnacja gospodarki będzie spowodowana głównie dwoma przeciwstawnymi czynnikami – dodatni wkład handlu zagranicznego zostanie zrekompensowany zmianą stanu zapasów. Nieco wyższa konsumpcja rządu i odwrotnie, niższa konsumpcja gospodarstw domowych znoszą się wzajemnie. Choć Izba Gospodarcza spodziewa się jego nieznacznego wzrostu rok do roku, tworzenie środków trwałych brutto nie zapewni wzrostu PKB. Wprawdzie słaba korona nie wpłynie znacząco na importowany składnik inflacji (wysokie ceny importowanych środków produkcji), ale będzie miała efekt proeksportowy.
Pomimo silnej fali migracji i zwolnień w sektorze przedsiębiorstw w związku z utrzymującymi się wysokimi cenami energii i innych środków do produkcji, utrzyma się nadwyżka popytu na pracę nad jej podażą, w tym nierównowagi strukturalne. Utrzymująca się napięta sytuacja na rynku pracy będzie prowadzić do wzrostu płac nominalnych, ale w ujęciu realnym płace będą spadać. Realny spadek płac będzie miał negatywny wpływ na ludność, ale jednocześnie będzie miał efekt antyinflacyjny.
Pochodzenie 10% stopy inflacji będzie miało zarówno charakter zewnętrzny (ceny energii, materiałów, komponentów i innych nakładów), jak i krajowy – istotną rolę odegra szeroko zakrojona polityka fiskalna, a zwłaszcza wysokie obowiązkowe i quasi-obowiązkowe wydatki budżetu państwa ( emerytury i inne świadczenia socjalne oraz wynagrodzenia pracowników sektora publicznego).
Środki kompensacyjne dla przedsiębiorców mogłyby być pokrywane z nowych tytułów dochodów budżetu państwa. Z drugiej strony zbieg podatków od dochodów rynkowych i podatku od nieoczekiwanych zysków może doprowadzić do przeniesienia części dużych spółek do krajów o korzystniejszym obciążeniu podatkowym. Ryzykiem jest również mniejsza intensywność i skuteczność krajowych działań kompensacyjnych w porównaniu z oczekiwanym wsparciem państwa w Niemczech, innych krajach UE, ale także w USA. To, mimo oczekiwanej dość konserwatywnej polityki pieniężnej (nie spodziewamy się ciągłych masowych interwencyjnych zakupów korony przez CNB), nie zwiększy konkurencyjności czeskiego przemysłu i nie osłabi jego możliwości inwestycyjnych, co w przyszłym roku przyczyni się do stagnacji przemysłu.
Niepewność co do dalszego rozwoju czeskiej gospodarki wynika nie tylko z niepewności co do dalszego rozwoju konfliktu wojennego na Ukrainie i związanej z tym dostępności i efektywnej ceny surowców energetycznych. Do zahamowania rozwoju gospodarczego przyczyni się również reakcja sektora biznesowego na realizację unijnych planów klimatyczno-energetycznych oraz na praktyczną realizację europejskich regulacji związanych ze zrównoważonym ładem korporacyjnym i należytą starannością w łańcuchach dostaw.
Izba Przemysłowo-Handlowa Republiki Czeskiej, przygotowując krajową prognozę gospodarczą Izby, korzystała między innymi z wyników własnych badań na swojej ponad 16-tysięcznej bazie członków. Ostatnie w tym roku badanie kondycji i oczekiwań czeskiego sektora biznesowego odbyło się w pierwszej połowie listopada. Izba Handlowa Republiki Czeskiej uzyskuje również informacje zwrotne na temat aktualnego i przewidywanego rozwoju gospodarki w ramach swoich 25 specjalistycznych sekcji, które skupiają przedsiębiorców i ekspertów w danej dziedzinie, na spotkaniach przedstawicieli Izby Handlowej Republiki Czeskiej z czołowymi przedstawicielami firm w poszczególnych regionach lub np. w ramach konsultacji izby.
Miroslav Beneš
Departament Komunikacji Zewnętrznej
Izba Handlowa Republiki Czeskiej
Kom: +420 725 211 811
ČESKO. Rok 2023 bude rokem stagnace, český průmysl se zastaví a roční míra inflace přes pokles růstu cenové hladiny zřejmě zůstane dvouciferná.
Praha, 7. prosince 2022 – Přestože vysoká inflace dopadá na firmy i domácnosti, letos český HDP ještě nezanedbatelně vzroste, a to i přes vysoké náklady na energie. Příští rok však bude ekonomika stagnovat a zastaví se průmysl, který obvykle bývá jejím tahounem. I když bude růst cen v průběhu příštího roku zpomalovat, poměrně vysoká inflace bude charakterizovat i celý rok 2023. Předpokladem predikce je stabilita dodávek energií a funkční systém jejich cenových stropů. Vyplývá to výsledků Komorové národohospodářská prognózy.
Komorová národohospodářská prognóza, listopad 2022
Ukazatel | HK ČR | |
2022 | 2023 | |
HDP (r/r, stále ceny, %) | 2,4 | 0,0 |
HDP (r/r, běžné ceny, %) | 9,0 | 8,0 |
Inflace (CPI, roční průměr, %) | 15,5 | 10,0 |
Tvorba hrubého fixního kapitálu (r/r, stálé ceny, %) | 5,0 | 2,0 |
Průmysl (r/r, stálé ceny, %) | 2,0 | 0,0 |
Nominální průměrná hrubá mzda (r/r, %) | 6,5 | 7,0 |
CZK/EUR (roční průměr) | 24,6 | 25,0 |
Nezaměstnanost (MPSV, %) | 3,5 | 4,0 |
Stagnace ekonomiky bude dána především dvěma protisměrnými faktory – pozitivní příspěvek zahraničního obchodu bude kompenzován změnou stavu zásob. Navzájem se vyruší i nepatrně vyšší spotřeba vlády a naopak nižší spotřeba domácností. Přestože Hospodářská komora očekává její mírný meziroční nárůst, tvorba hrubého fixního kapitálu růst HDP nezajistí. Nepříliš silná koruna sice nebude výrazněji tlumit importovanou složku inflace (vysoké ceny dovážených vstupů), zato však bude působit proexportně.
Přes silnou migrační vlnu a propouštění v podnikatelském sektoru v důsledku pokračujících vysokých cen energií a dalších výrobních vstupů bude nadále pokračovat převis poptávky po pracovní síle nad její nabídkou, včetně strukturálních nerovnováh. Stále napjatá situace na trhu práce povede k růstu nominálních mezd, reálně se však mzdy sníží. Reálný pokles mezd sice negativně zasáhne obyvatele, ale zároveň bude působit protiinflačně.
Původ 10% míry inflace bude jak externí (ceny energií, materiálů, součástek a dalších vstupů), tak i domácí – významnou roli sehraje extenzivní fiskální politika, zejména vysoké mandatorní a kvazimandatorní výdaje státního rozpočtu (důchody a další sociální dávky a platy zaměstnanců veřejného sektoru).
Kompenzační opatření pro podnikatele by mohly být kryty novými příjmovými tituly státního rozpočtu. Na druhé straně souběh odvodů z tržních příjmů a daně z neočekávaných zisků může vést k přesunu některých velkých firem do zemí s příznivějším daňovým zatížením. Rizikem je i nižší intenzita a efektivita domácích kompenzačních opatření ve srovnání s očekávanou státní podporou v Německu, dalších členských státech EU ale i v USA. To přes očekávanou spíše konzervativní měnovou politiku (nepředpokládáme soustavné masivní intervenční nákupy koruny ze strany ČNB) nezvýší konkurenceschopnost českého průmyslu a zeslabí jeho investiční možnosti, což přispěje ke stagnaci průmyslu v příštím roce.
Nejistoty ohledně dalšího vývoje české ekonomiky jsou dány nejen nejistotou ohledně dalšího vývoje válečného konfliktu na Ukrajině a související dostupnosti a efektivní ceny energetických vstupů. K tlumení hospodářského vývoje přispěje i reakce podnikatelského sektoru na implementaci klimaticko-energetických plánů EU a na praktické zavádění evropské regulace spojené s udržitelnou správou a řízením společností a s náležitou péčí v dodavatelských řetězcích.
Při přípravě Komorové národohospodářské prognózy Hospodářská komora ČR využila mj. výstupy z vlastních šetření ve své více než 16tisícové členské základně. Poslední letošní šetření o kondici a očekáváních podnikatelského sektoru ČR proběhlo v první polovině listopadu. Zpětnou vazbu o současném a očekávaném vývoji ekonomiky Hospodářská komora ČR dále získává v rámci svých 25 odborných sekcí, sdružujících podnikatele a experty k dané problematice, na setkáních zástupců Hospodářské komory ČR s čelnými představiteli firem v jednotlivých krajích nebo např. v rámci komorové poradny.
Miroslav Beneš
Odbor vnější komunikace
Hospodářská komora České republiky
M: +420 725 211 811
benes@komora.cz • www.komora.cz
POLSKA. Do 2025 roku Czesi będą w stanie zrezygnować z rosyjskiej ropy.
Kraj, który w już doświadczał ze strony Rosji przykręcania kurka na południowej nitce ropociągu Drużba, przez lata w dużej mierze polegał na dostawach ze Wschodu. Zależność była tak duża, że po inwazji na Ukrainę, Unia musiała zrobić wyjątek dla Czech, Słowacji i Węgier w nakładanym na rosyjską ropę embargu. Porozumienie w sprawie zwiększenia przepustowości naftociągu TAL daje Pradze realną możliwość odcięcia się od rosyjskich dostaw w ciągu najbliższych dwóch lat.
– Czechy będą całkowicie niezależne od rosyjskich dostaw ropy – ogłosił czeski premier Peter Fiala na koniec listopada podkreślając wagę decyzji o rozbudowie Transalpejskiego naftociągu TAL. – To znaczący krok w kierunku uwolnienia się od naszej zależności od rosyjskich surowców – napisał na Twitterze.
Jak podkreślił Fiala, zwiększenie przepustowości ropociągu pozwoli na zwiększenie dostaw do 7-8 mln ton rocznie, dzięki czemu najpóźniej do 2025 roku Czechy będą całkowicie niezależne od dostaw rurociągiem Drużba.
– Dla Czechów, decyzja o możliwości pozyskania większych wolumenów ropy naftowej z tego kierunku oznacza zerwanie z zależnością od rosyjskich dostaw – zaznacza w rozmowie z money.pl Andrzej Sikora, prezes Instytutu Studiów Energetycznych.
Jak wynika ze statystyk tamtejszego Ministerstwa Przemysłu, w ubiegłym roku do Czech sprowadzono 6,8 mln ton ropy naftowej. IKL, odnoga naftociągu Transalpejskiego przesyłała 51,2 proc. importowanej ropy. To głównie dowożona tankowcami do portu w Trieście ropa pochodząca z Azerbejdżanu i Kazachstanu oraz z USA. Druga połowa dostaw pochodziła z Rosji poprzez południowy korytarz rurociągu Drużba.
Czechy odetną rosyjską pępowinę
Decyzja o inwestycji w ropociąg TAL została podjęta na wniosek czeskiej spółki Mero, państwowego właściciela i operatora ropociągów. Jednak zgodzić się musiała cała dziewiątka współwłaścicieli konsorcjum TAL – zaznacza Andrzej Sikora. – Rurociąg zaopatruje osiem rafinerii w trzech krajach Unii Europejskiej, w tym obie rafinerie w Czechach należące do Orlenu Litvinov oraz Kralupy.
Problem w tym, że czeski operator Mero ma zaledwie 5 proc. udziałów, pozostali współwłaściciele to np. OMV, Shell, ENI czy C-Blue, ale również rosyjski Rosnieft. Jak przypomniał Krzysztof Dębiec z Ośrodka Studiów Wschodnich, Czechy zabiegały od lat o zwiększenie przepustowości tej nitki.
„Inwazja Rosji na Ukrainę i nałożenie przez UE sankcji na rosyjską ropę pozwoliły przełamać wieloletni sprzeciw większości udziałowców na jego modernizację. Stało się to możliwe także dzięki przejęciu przez rząd RFN kontroli nad niemieckimi aktywami Rosnieftu, do którego należało 11 proc. akcji konsorcjum TAL“ – pisze w komentarzu analityk OSW.
Czechy, jako kraj położony na końcu liczącej 753 km trasy (TAL biegnie od portu w Trieście we Włoszech przez Alpy do Austrii i Niemiec) – obawiały się, że w razie ograniczenia przesyłu przez rosyjski rurociąg Drużba, staną w obliczu niedoborów surowca.
Nie bez powodu nasz południowy sąsiad w przeszłości już doświadczał problemów z dostawami z Rosji. W 2012 r. Kreml przykręcił kurek z ropą dla Czech w związku z nieporozumieniami w kwestii płatności, o czym pisał dziennik „Hospodarsky Noviny“, a ostatnio w sierpniu tego roku zrobił to ponownie po tym, jak rosyjski Transnieft wstrzymał dostawy przez Ukrainę.
Decyzja w sprawie TAL jest więc ważnym krokiem w stronę zwiększenia niezależności energetycznej Czech od Rosji. Przypomnijmy, że zależność tego kraju była tak duża, że po inwazji na Ukrainę, Unia musiała zrobić wyjątek dla Czech oraz Słowacji i Węgier w nakładanym na rosyjską ropę embargu wydłużając okres przejściowy.
„W toku negocjacji kraje otrzymujące ropę południową nitką Drużby dostały bezterminowe wyłączenie spod sankcji na dostawy surowca tą trasą (w praktyce do 2027 r., który wyznaczony jest w konkluzjach Rady Europejskiej jako moment zerwania zależności od rosyjskich węglowodorów), a także zostały objęte derogacją od zakazu importu rosyjskich produktów ropopochodnych. W tym przypadku Czechy obowiązuje 18-miesięczny okres przejściowy, tj. 10 miesięcy dłuższy niż u większości państw UE, gdzie zakaz wejdzie w życie 5 lutego 2023 r.“ – wskazuje ekspert OSW.
Czechy z dostępem do morza
– W momencie wybuchu wojny Czechy były w pełni uzależnione od importu gazu i paliwa jądrowego z Rosji – przypomina Krzysztof Dębiec.
Już w toku negocjacji pakietów sankcyjnych premier Peter Fiala podkreślał, że jednym z problemów dywersyfikacji dostaw surowców energetycznych do Czech jest brak możliwości pozyskania ich drogą morską.
Kryzys energetyczny oraz wojna w Ukrainie utorowała jednak Czechom „dostęp do morza“. Porozumienie w sprawie TAL daje krajowi udział w dostawach ropy z Morza Śródziemnego.
Odnoga IKL, która ma swój początek w Bawarii, tam łączy się z rurociągiem Transalpejskim. Cała sieć zasilana jest ropą, którą do portu w Trieście przywożą tankowce z całego świata – zaznacza Andrzej Sikora.
Rząd premiera Fiala wynegocjował również dostawy morskie na gaz skroplony. W tym wypadku bramą morską Czech są Niderlandy. Za sprawą rezerwacji przepustowości w holenderskim terminalu FSRU w Eemshaven na okres 4 lat (do września 2027 r.) Czesi zabezpieczyli trzecią część zapotrzebowania kraju na ten gaz ziemny.
Także czeskie paliwo jądrowe będzie pochodzić zza mórz. Jak wskazał ekspert OSW, w kwietniu rząd zadecydował, że od 2024 r. w miejsce spółki córki Rosatomu dostawy do jednej z dwóch elektrowni jądrowych (Temelin) realizować będą amerykańsko-kanadyjski Westinghouse i francuski Framatome.
Z korzyścią dla sąsiadów
Czechy są ostatnim ogniwem naftociągu TAL, głównymi beneficjentami jego rozbudowy będą jednak Austriacy, gdzie niemal wszystkie rafinerie są zaopatrywane tą drogą oraz Niemcy, które zabezpieczają rafinerie w południowych landach – zaznacza Andrzej Sikora.
Faktycznie Transalpejski naftociąg odpowiada za nieco ponad 50 proc. dostaw ropy do Czech, 90 proc. przesyłu do Austrii i 100 proc. do południowych Niemiec przede wszystkim Bawarii i Badenii-Wirtembergii.
Jak informuje spółka TAL, rurociąg podzielony jest na trzy odcinki. TAL-IG to najszersza rura o średnicy 40 cali ma długość 465 km. Łączy San Dorligo della Valle Tank Park z Lenting Tank Park i zaopatruje sześć rafinerii: dwie należące do OMV, jedną w Schwechat pod Wiedniem i drugą w Burghausen w Bawarii, czeskie rafinerie w Kralupach i Litvinovie, poprzez system MERO w Vohburgu, rafinerię Bayernoil w Vohburgu i rafinerię Gunvor w Ingolstadt.
Ropociąg rozgałęzia się na węższe odcinki 26-calowe. Niewielka, bowiem licząca zaledwie 22 km, TAL-NE łączy Lenting Tank Park w Bawarii z rafinerią Bayernoil w Neustadt oraz 266-kilometrowy TAL-OR łączący Lenting Tank Park z rafinerią MiRO w Karlsruhe.
Przemysław Ciszak, dziennikarz money.pl
MAPA
22-12-13 PL POLSKA Do 2025 rokuCzesi będą w stanie zrezygnować z rosyjskiej ropy MAPAPOLSKO. Do roku 2025 se Češi budou moci vzdát ruské ropy.
Země, která už zažila, že Rusko utáhlo kohoutek na jižní větvi ropovodu Družba, je léta z velké části odkázána na dodávky z východu. Závislost byla tak velká, že po invazi na Ukrajinu musela EU udělat výjimku pro Česko, Slovensko a Maďarsko v embargu uvaleném na ruskou ropu. Dohoda o navýšení kapacity ropovodu TAL dává Praze reálnou příležitost odříznout se od ruských dodávek během příštích dvou let.
– Česká republika bude zcela nezávislá na dodávkách ruské ropy – oznámil koncem listopadu český premiér Peter Fiala, který zdůraznil důležitost rozhodnutí o rozšíření transalpského ropovodu TAL. „Je to významný krok k tomu, abychom se osvobodili od naší závislosti na ruských surovinách,“ napsal na Twitteru.
Jak Fiala zdůraznil, zvýšení kapacity ropovodu umožní navýšení dodávek na 7-8 milionů tun ročně, díky čemuž bude ČR nejpozději do roku 2025 zcela nezávislá na dodávkách ropovodem Družba.
– Rozhodnutí získat větší objemy ropy z tohoto směru pro Čechy znamená skoncovat se závislostí na ruských dodávkách – zdůrazňuje Andrzej Sikora, prezident Institutu energetických studií, v rozhovoru pro money.pl.
Podle statistik tamního ministerstva průmyslu se loni do Česka dovezlo 6,8 milionu tun ropy. IKL, pobočka transalpského ropovodu, poslala 51,2 % dovážené ropy. Jde především o ropu dodávanou do přístavu Terst tankery z Ázerbájdžánu, Kazachstánu a USA. Druhá polovina dodávek pocházela z Ruska jižním koridorem ropovodu Družba.
Česko přestřihne ruskou pupeční šňůru.
Rozhodnutí o investici do ropovodu TAL bylo přijato na žádost české společnosti Mero, státního vlastníka a provozovatele ropovodů. Všech devět spoluvlastníků konsorcia TAL však muselo souhlasit, zdůrazňuje Andrzej Sikora. – Plynovod zásobuje osm rafinérií ve třech zemích Evropské unie, včetně obou rafinérií v České republice Orlen Litvínov a Kralupy.
Problém je, že český operátor Mero má jen 5 % akcií, dalšími spoluvlastníky jsou například OMV, Shell, ENI nebo C-Blue, ale také ruský Rosněfť. Jak připomněl Krzysztof Dębiec z Centra východních studií, Česká republika již léta usiluje o navýšení kapacity této linky.
„Ruská invaze na Ukrajinu a uvalení sankcí EU na ruskou ropu umožnily překonat dlouhodobý odpor většiny akcionářů k její modernizaci. To bylo možné i díky tomu, že německá vláda převzala kontrolu nad německým majetkem Rosněfti, který vlastnil 11 procent akcií v konsorciu TAL“ – píše analytik OSW v komentáři.
Česká republika jako země ležící na konci trasy dlouhé 753 km (TAL vede z italského přístavu Terst přes Alpy do Rakouska a Německa) se obávala, že pokud bude omezena přeprava ruským ropovodem Družba, bude čelit nedostatku surovin.
Ne nadarmo měl náš jižní soused již v minulosti problémy s dodávkami z Ruska. V roce 2012 Kreml kvůli neshodám s platbami zavřel Česku kohoutek ropy, jak informoval deník HN, a nedávno to udělal znovu letos v srpnu poté, co ruský Transněfť zastavil dodávky přes Ukrajinu.
Rozhodnutí o TAL je tedy důležitým krokem ke zvýšení energetické nezávislosti ČR na Rusku. Připomeňme, že závislost této země byla tak velká, že po invazi na Ukrajinu musela EU udělat výjimku pro Českou republiku, Slovensko a Maďarsko v embargu uvaleném na ruskou ropu a prodloužit přechodné období.
„V průběhu jednání byla zemím přijímajícím ropu přes jižní rameno Družby udělena na dobu neurčitou výjimku ze sankcí za dodávky ropy touto cestou (v praxi do roku 2027, který je v závěrech Evropské rady stanoven jako okamžik prolomení závislosti na ruských uhlovodících) a také jim byla udělena výjimka ze zákazu dovozu ruských ropných produktů. V tomto případě má Česká republika 18měsíční přechodné období, tedy o 10 měsíců delší než ve většině zemí EU, kde zákaz vstoupí v platnost dnem 5. února 2023.“ – upozorňuje odborník na OSW.
Česká republika s přístupem k moři.
– V době vypuknutí války byla Česká republika plně závislá na dovozu plynu a jaderného paliva z Ruska – připomíná Krzysztof Dębiec.
Premiér Peter Fiala již při vyjednávání sankčních balíčků zdůrazňoval, že jedním z problémů diverzifikace dodávek energetických zdrojů do ČR je nemožnost získat je po moři.
Energetická krize a válka na Ukrajině však umožnily Čechům „přístup k moři“. Dohoda TAL dává zemi podíl na dodávkách ropy ze Středozemního moře.
Pobočka IKL, která má původ v Bavorsku, se tam připojuje k Transalpine Pipeline. Celá síť je plněna ropou, kterou do terstského přístavu vozí tankery z celého světa, zdůrazňuje Andrzej Sikora.
Vláda premiéra Fialu také vyjednala mořské dodávky zkapalněného plynu. V tomto případě je námořní branou České republiky Nizozemsko. Rezervací kapacity na nizozemském terminálu FSRU v Eemshavenu na dobu 4 let (do září 2027) si Češi zajistili třetinovou poptávku země po tomto zemním plynu.
Ze zámoří bude pocházet i české jaderné palivo. Jak upozornil expert OSW, vláda v dubnu rozhodla, že od roku 2024 budou dodávky do jedné ze dvou jaderných elektráren (Temelín) od roku 2024 zajišťovat americko-kanadský Westinghouse a francouzský Framatome.
Ve prospěch sousedů.
Česká republika je posledním článkem ropovodu TAL, ale hlavními příjemci z jeho rozšíření budou Rakušané, kde jsou touto cestou zásobovány téměř všechny rafinerie, a Němci, kteří zajišťují rafinérie v jižních spolkových zemích, zdůrazňuje Andrzej Sikora.
Transalpinský ropovod ve skutečnosti tvoří něco málo přes 50 procent. dodávky ropy do ČR, 90 procent přenos do Rakouska a 100 procent do jižního Německa, hlavně do Bavorska a Bádenska-Württemberska.
Podle TAL je potrubí rozděleno do tří úseků. TAL-IG je nejširší trubka o průměru 40 palců a délce 465 km. Spojuje San Dorligo della Valle Tank Park s Lenting Tank Park a zásobuje šest rafinérií: dvě vlastněné OMV, jednu ve Schwechatu u Vídně a druhou v bavorském Burghausenu, české rafinérie v Kralupech a Litvínově prostřednictvím systému MERO ve Vohburgu, Rafinerie Bayernoil ve Vohburgu a rafinerie Gunvor v Ingolstadtu.
Potrubí se větví do užších 26palcových úseků. Malý, pouze 22 km dlouhý TAL-NE spojuje Lenting Tank Park v Bavorsku s rafinerií Bayernoil v Neustadtu a 266 km dlouhý TAL-OR spojující Lenting Tank Park s rafinérií MiRO v Karlsruhe.
Przemysław Ciszak, novinář money.pl